Προς ιέρειαν



-  Χαίρε κόρη του Μαγιού,  με την ξανθή σου κόμη
Πούθε  κρατάει η σκούφια σου , σε ποιους θεούς πιστεύεις;

 -  Απ’ τους αιώνες έρχομαι  και στους αιώνες πάω
Του  Απόλλωνα είμαι ιέρεια, του φωτοδότη Φοίβου.

-  Σεπτή  ιεροφάντισσα, έλα καλώς να ορίσεις,
μαυρίλα πλάκωσε παντού  οι ανθρώποι  εκρυφτήκαν.

-  Ψυχή ακατάλυτη είμαι εγώ  με όπλα  ελληνοφόρα,
με δόρυ τη γνώση έρχομαι και τα σκοτάδια σκιάζω.

-  Κόρη ηλιογέννητη τον οιωνό για πες μου,
ποια είναι τα μελλούμενα και τα στερνά ποια είναι;

-  Ποιος ήσουν Έλληνα για ιδές, και ποιος –τι κρίμα- είσαι!
Του μυαλού σου σπάσε τα δεσμά  κι όλα με μιας θα αλλάξουν.

-  Χαίρε ψυχή αθάνατη,  με τη γαλήνια όψη
Αλήθεια είσαι σ’ όλα σου νέα και ωραία;

-Και νέα και ωραία, γιατί είμαι αρχαία.