Ανέλπιστη χαρά
και πρώτο καλημέρα
πρωινή δροσοσταλιά
και φύσημα τ' αγέρα
Φύσα για λίγο να χαρείς
και διώξε τη μαυρίλα
δώσε πνοή στ' ασάλευτα
της καρδιάς τα φύλλα.
Ένα άγγιγμα ψυχής
δεν είναι αμαρτία
είναι η αύρα της ζωής
λίγη κλεμμένη ευτυχία
Κι αν κάποτε χαθείς
θ' ακούς με νοσταλγία
απ' τα βάθη της ψυχής
την κρυφή μας μελωδία